Dag 31: Roma

 

Een zeer rustige nacht gehad. Hoewel ik gisterenavond laat in bed kroop, zo rond 23u, omdat ik toch wist dat ik maar pas om 8u een ontbijt kon krijgen, ben ik toch redelijk vroeg wakker. Ik verplicht mij om langer te blijven liggen. In de kamer waren nog vier andere personen. Jessy, de Australiër, die zo midden de nacht voor een aantal uren verdween, twee andere jongens die ik precies verliefd aantrof wanneer ik gisterenavond terugkwam van het Sint-Pietersplein en een norse stuurse man die mij niet zo goed begreep.

Wat heb gedaan de laatste 30 dagen nooit heb gedaan was mij ’s morgens douchen. Want wat heeft het voor zin wanneer je ferme inspanningen moet leveren en na 5 minuten al bezweet ben om er fris en monter bij staan. Ook voor de eerste maal geen zadelpijnzalf moeten gebruiken. Wat is dit even een verademing.

Om 8u kon ik een ontbijt krijgen voor slechts €5. Koffie en koffiekoeken à volonté. De norse man was er ook. Hij kon geen Engels en ik hoorde precies een Slavische taal, zou het Russisch kunnen zijn. Heeft Poetin één van zijn spionnen hier naar Rome gestuurd? Aan zijn bed was er geen stopcontact, en bij mij waren er drie. Toen ik hem voorstelde om er één van te gebruiken had hij daar geen oren naar. Hij gebruikte zijn powerbank. Was hij zo bang dat ik tijdens de nacht alle geheime informatie ging ontfutselen?

Om Rome te bezoeken had ik geen echt plan. Thuis heb ik dat niet voorbereid maar er zijn wel een aantal plaatsen die ik wou zien. Sowieso wil ik geen entreegeld betalen voor wat dan ook. De buitenkant van een gebouw is mij meer dan genoeg. Op het internet kan je van alles vinden wat er te zien is aan de binnenkant. Uren in de wachtrij staan dat heb ik er niet voor over. Een andere keer misschien.

Eerst naar het Colosseum. Het is ongeveer anderhalve kilometer stappen. Het is nu al broeierig warm. Mijn T-shirt is al goed nat. Ontzettend veel volk al om amfitheater aan de binnenkant te zien. Ik denk aan de film de Gladiator en hoe het in die tijd moest zijn geweest. Vaak vreselijke en bloederige taferelen.

Als je door de straten van de binnenstad wandelt zie je voortdurend restanten van het Antieke Roomse Rijk. Misschien ben ik wel verkeerd maar ik veronderstel dat het allemaal authentieke gebouwen zijn. 

Nu wandel ik naar de beroemde Trevi-fontein waar mensen muntjes in het water gooien. Maar omdat ze dat doen moet er geregeld gestofzuigd worden en dat was nu ook het geval. Ik hoopte dat het niet zo lang zou duren en wachtte tot ik de fontein in volle glorie zou zijn. Het bleef echter maar duren. Meer dan een uur heb ik gewacht tot ik het maar opgaf. Misschien kon ik het op mijn terugweg bewonderen. De politie was aanwezig tijdens deze stofzuigermoment. Zeker 20 zakken kleingeld haalden ze naar boven. Ondertussen maar een ijsje gegeten om wat afkoeling te hebben in mijn mond maar ook omdat ze verdomd lekker zijn.

Gezien ik het wachten beu was ging ik naar het Pantheon. Ik las ergens dat toen het katholieke geloof de officiële staatsgodsdienst werd dit gebouw omgevormd werd als een katholieke kerk. Van daaruit ben ik de Spaanse trappen geweest. Al deze historische monumenten zijn op wandelafstand. En nu maar hopen dat wanneer ik terug naar de Trevi-fontein zou gaan de opruimingswerken zouden zijn afgelopen. Inderdaad ik kon nu alles in volle glorie bewonderen. Je mag zelfs heel dichtbij komen. Op de weg daar naartoe ook de tempel van Hadrianus gezien. De beurs en de kamer van koophandel is nu daar gevestigd. Even blijven zitten om een video te bekijken van wat er zich daar allemaal aan de binnenkant afspeelt.

Nu terug naar mijn slaapplek. Ik kom voorbij het monument van Victor Immanuel II. Het graf van de onbekende soldaat wordt geflankeerd door 2 wachters. Via trappen kom je heel hoog en kan je prachtig een zicht hebben op de stad. Ik heb bijna 30 dagen elke dag geklommen en je zou denken dat ik zomaar de trappen opren. Niets is minder waar. Ik zucht en blaas.

Het wordt bewolkt en er dreigt precies te regenen. Terug op de kamer zie het verliefde stel. Het zijn Chilenen. Opnieuw kan ik mijn Spaans naar boven halen. Zij waren één week in Barcelona en nu 2 dagen in Rome. Morgen gaan ze terug voor twee dagen naar Barcelona, waar ze graag in de toekomst Catalaans zouden willen leren. Ze vertellen mij ook als ik ooit in Chili zou willen fietsen dat er een mooie route is vanuit Santiago de Chile tot in het Zuiden. Let wel liefst in december want dan is het zomer maar zelfs in die periode kan het nog koud zijn.

Jessy de Australiër komt ook terug van zijn aankoopzoektocht voor een reiskoffer. Het heeft nu een grote zak maar doordat hij al in zoveel steden is geweest en voortdurend iets heeft bijgekocht weegt zijn bagage nu al meer dan 25kg. Van zijn Nederlandse tante heeft hij klompen en een oranje sjerp gekregen. Met de klompen was hij precies niet zo opgezet. Morgen vertrekt hij naar Kreta.

Het is al 15u30 en buiten een paar koffiekoeken heb ik nog niets gegeten. Ik ga terug naar hetzelfde restaurant van gisteren. Ze bieden nog dezelfde dagmenu aan van gisteren dus neem ik maar iets anders hoewel het resultaat ongeveer hetzelfde blijft. Een pasta en een kipschotel. Achteraf nog een ijsje gegeten.

Terug op de kamer heb ik nu voor de eerste maal een laat middagdutje gedaan. De Belgen spelen om 18u en met een uitgeslapen en heldere geest kan ik ze beter aanmoedigen. Het is een niet zo aantrekkelijke match en als de Fransen diep in de tweede helft scoren hou ik voor bekeken. 

Ik maak een praatje met de receptionist voor deze dag. Het is een Argentijn die hier nu twee maanden is en hier wil blijven. Politiek is altijd iets die mij triggert en ik vraag hem wat hij denkt van President Milei, de ultra ultrarechtse man. Hij is precies met zijn methodes akkoord. Dat valt mij even zwaar maar geen discussie dit is het mij niet waard.

Morgen verlaat ik deze hostel en ga ik met Rocinante naar mijn allerlaatste slaapplek van dit avontuur. Het ligt ongeveer 10 km van hier. Het zal terug wennen zijn, alhoewel het niet lang is geleden om terug op de fiets te springen.

België, mijn vrouw, mijn kinderen en kleinkinderen komen in mijn vizier.