De Voorbereiding

Na mijn indrukwekkende Camino-reis van vorig jaar begon het weer te kriebelen om een lange fietstocht te ondernemen. Deze gedachte liet me niet meer los. Ik wist dat Pol en Mia een fantastische fietstocht naar Rome hadden gemaakt, en dat leek mij een buitengewoon mooie bestemming. Vastberaden om deze droom te verwezenlijken, besloot ik contact met hen op te nemen.

Ik sprong even bij hen binnen en werd hartelijk verwelkomd. Pol en Mia deelden enthousiast hun ervaringen en gaven me alle nodige documentatie voor de tocht. Ze vertelden me ook dat er elke eerste zaterdag van de maand een informatieve vergadering wordt gehouden in Brussel, waar fietsers zoals ik waardevolle tips en adviezen kunnen krijgen.

Met een hoofd vol inspiratie en een hart vol verlangen naar avontuur, begon ik de voorbereidingen voor mijn eigen epische fietstocht naar Rome.

Allereerst zou ik een vergadering bijwonen in het café "Cercle des Voyageurs" aan de Lievevrouwbroerstraat in Brussel. De vergadering zou om 15:00 uur beginnen, maar in het overvolle café leek bijna niemand op de hoogte te zijn van een bijeenkomst. Een serveerster wist er wel van, maar had geen tijd voor mij. Dus zat er niets anders op dan te wachten.

Iets na drie uur, tijdens een rustiger moment, vroeg ik haar nogmaals om informatie. "De vergadering is al bezig," zei ze, wijzend naar de achterkant van het café. Daar zag ik een groep mensen aan een lange tafel zitten, met één persoon die uitleg gaf aan iemand anders.

De vergadering verliep chaotisch. Niemand leek echt te weten wat er gaande was, en ik kreeg weinig nuttige informatie. Uiteindelijk kon ik toch nog iets te weten komen van de man die het georganiseerd had, maar het was teleurstellend weinig.

Ik had nog een andere mogelijkheid gevonden om mijn informatiehonger te stillen. In maart was er een fiets- en wandelbeurs in de expohallen in Gent. Helaas was ook daar de informatie niet echt bevredigend. Dus zat er niets anders op dan zelf op zoek te gaan via het internet.

Via pelgrimswegen.nl ontdekte ik verschillende pelgrimsroutes naar Rome, waaronder de Via Francigena en de route van Benjaminse. Uiteindelijk besloot ik de route van Benjaminse te volgen.

Omdat er geen digitale route beschikbaar was op fietswinkel.nl, moest ik die zelf ontwikkelen. Ik besloot de route die als gpx-bestand beschikbaar was te downloaden en deze op mijn nieuwe Garmin-apparaat te plaatsen. Na uren van nadenken en het voortdurend aanpassen van de route, slaagde ik erin om alles goed in te stellen.

Mijn plan is om tot aan het Comomeer de Benjaminse route te volgen en daar over te stappen op de Via Francigena bij Santhia. Op deze route zijn er bovendien meer betaalbare overnachtingsmogelijkheden in kloosters.

Iets wat ik niet wist, was dat mobiele data in Zwitserland ontzettend duur is. Dit hoorde ik van mijn pedicure en het bleek meer dan waar te zijn. Daarom zal ik in Bazel een prepaid simkaart voor zeven dagen aanschaffen als de oplossing.

Nu nog mijn raspaardje in orde maken. Mijn trouwe metgezel Rocinante verdiende een grondige controle bij de fietsenmaker. Een nieuwe fietscassette met een groot tandwiel achteraan, zodat ik de bergen zonder moeite kan verslaan. Nieuwe SPD-pedalen die zeker niet meer piepen als ik hard fiets. Ook een nieuw middelste voortandwiel. En niet te vergeten nieuwe remmen, want er zijn deftige beklimmingen én bochtige afdalingen. Bovendien twee nieuwe anti-lekbanden met iets dikkere binnenbanden, zodat mijn geliefde geen lucht verliest. Helemaal in orde. Ik zie dat Rocinante blij en welgezind samen met mij zit te popelen om dit mooie avontuur aan te gaan.

Maar ook de ridder Don Quichote zelf heeft een opknapbeurt nodig. Mijn haar moet worden geknipt. Mijn kapster vraagt hoe ik het wil, en ik had al laten doorschemeren dat, mocht Paus Franciscus het niet meer zien zitten, ik hem zou vervangen. Dus misschien moet ik mijn haar laten knippen zoals een middeleeuwse pater met een kale plek. De kale plek die middeleeuwse paters of monniken vaak op hun hoofd hadden, wordt een "tonsuur" genoemd. De tonsuur is een rituele haarsnede die diende als een teken van hun toewijding en religieuze staat. Dit gebruik was vooral wijdverspreid in de Rooms-Katholieke Kerk. De meest bekende vorm is de "Romeinse tonsuur", waarbij de bovenkant van het hoofd kaalgeschoren werd, terwijl een krans van haar rondom behouden bleef.

Mijn kapster Marleen was bereid om dit zo te knippen, maar mijn haardos is al zo dun dat het niet mogelijk was. Jammer, want dat zou toch een mooi gezicht zijn. Ik als paus Markus de Eerste. Ik kon me voorstellen dat ik op het Sint-Pietersplein op het grote balkon, gekleed in mijn pauselijke gewaad, de "urbi et orbi," de zegen voor de stad Rome en de wereld, uitsprak. Eindigend met deze zin: "Et benedictio Dei omnipotentis, Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, descendat super vos et maneat semper."

 

 

Ik ben er klaar voor. Nog één nacht slapen en dan bestorm ik Rome met mijn fiets.